Beautiful world

Nieuw Zeeland, mijn laatste reisbestemming. Na 3 maanden alleen door Azie te hebben gezworven stond NZ ook in het teken van het weerzien met Maris. Met een auto die geupgrade kon worden tot slaapkamer zijn we twee eilanden van Nieuw Zeeland gaan verkennen.

De eerste bestemming op het zuider eiland was Kaikoura. Doordat de zee hier vlakbij de kust ontzettend diep is(meer dan 2000 meter op bepaalde plaatsen) is het mogelijk om walvissen heel dichtbij de kust te zien. De ideale kans dus om deze beesten te spotten.

Na zo'n 20 minuten varen was onze eerste walvis in beeld. Deze gigantische beesten komen maar een minuutje of 15 boven om adem te halen en gaan vervolgens weer met een grote sierlijke onder water, waar ze het eerste 1.5 uur blijven.

Na een week later kwamen we uit bij de foxgletsjer. Net als alle gletsjers is de foxgletsjer ontstaan in de laatste ijstijd en kruipt hij nu langzaam terug de bergen in. Elk jaar wordt deze gletsjereen paar meter korter doordat er stukken smelten of gewoonweg afbreken. In de winter valt boven enkele meters verse sneeuw wat weer langzaam wordt omgezet in ijs. Doordat dat er constant stukken smelten en er ijs bijkomt beweegt de gletsjer1 meter per dag.

Wat de foxgletsjer extra bijzonder maakt is dat regenwoud paal naast het ijs ligt. En wat is er nou mooier dan zelf op deze magische wereld van ijs te lopen.

Nadat we goed waren uitgerust met warme kleiding spyks onder onder onze schoenen volgde we de gids het ijs op. Doordat de geltsjer constant beweegt zijn amper paden. En dus kapt de gids paden voor ons uit beklommen wij deze ijsmassa. Het gevoel dat we op de noordpool waren belandt bekroop ons af en toe. De werkelijkheid was weer snel terug toen we onze weg naar beneden vonden door het klamme regenwoud.

Onze laatste grote uitdaging was Tongariro Crossing bekend als decor uit de Lord of the Rings films. Deze tocht staat bekend als een van de mooiste 1 daagswandelingen in Nieuw Zeeland. Op een mooie dag lopen rond de 600 mensen deze tocht, en dus besloten wij om voor de drukte uit te lopen. En zo stonden we om 6 uur s' ochtends al voor de vulkanische bergen die we deze dag zoude moet zien te bedwingen. Na twee uur klimmen wanden we ons op een andere planeet. De vulkaan op de achtergrond en het rotsachtig landschap zorgde voor een onwerkelijke setting.  

5,5 uur later en bijna 20 kilometer in onze benen was de eindstreep gelukking inzicht.

Na een paar dagen bijkomen stappen we morgen op het vliegtuig naar Nederland. Ergens vlakna de middag hoop ik weer voet op Nederlandse bodem te zetten. Een geweldig reis is dan afgesloten, maar een vervolg komt er zeker!  

The deadly railway

Kanchanaburi was mijn laatste bestemming in Thailand. Het is bekent om de deadly railway die de Jappaners  tijdens de tweede wereldoorlog  hebben aangelegt. Het idee was om spoorweg vanuit het zuiden Thailand Myanmar in te laten lopen, waardoor er een rechtstreekse verbinding met het vasteland van India zou ontstaan. Het enige probleem is dat het grensgebied tussen Thailand en Myanmar bestaat uit bergen.
Door de bizare omstandigheden waarin gewerkt moest worden stierven er gemiddeld 75 mensen per dag. Dit waren voornamelijk Thaise en Indonndonesische en Maleisische dwangarbeiders. Ook werd er veel gebruik gemaakt van krijgsgevangen uit de kolonies van die tijd. Er stierven meer dan 3000  KNIL-militairen en Nederlanders uit toenmalig Nederlands-Indië.
Zo ontdekte ik in het verre Thailand een stukje Nederlandse geschiedenis die voor mij volledig onbekend was.

Een paar weken eerder vierde ik mijn eerst kerst zonder familie. Puur toevallig was ik twee dagen eerder een Zwitser en Spanjaard tegengekomen waar ik twee maanden eerder twee weken in Laos mee was opgetrokken.
Een onwerkelijke happening om deze dagen door te brengen op een klein stukje paradijs in het Thaise Ko Chang.Waar de meeste stranden in Thailand zijn volgebouwd met hotels, restaurant en touristische winkels is de oostkant van Ko Chang nog amper ontwikkeld en krijg je echt het idee dat je op een onbewoond eiland bent belandt. Zo was er alleen elektrischiteit van 6 tot 10 's avonds en douche deed je met een emmertje.. Echt back to basic dus!

Mijn aziatisch avontuur eindigde in de metropool Hongkong. Waar in heel zuid-oost azie geen dorpje voorbij gaat zonder boeddhistische met een of meerder boeddha beelden, werd het straatbeeld in Hongkong voornamelijk bepaald door wolkenkrabbers, de meest luxe winkelscentra en mega dure auto's. Gelukkig was het openbaar vervoer wel erg goedkoop. De dubbeldektram was voor mij de uitvinding. Zo heb ik uren door de stad gereden met een goed uitzicht en dat voor maar 20 cent per ritje!

Op mijn laatste dag ben met een kabelbaan omhoog gegaan. En daar stond die dan, een beeld van zo'n 35 meter hoog boven op een berg. De grootste boedha die ik in heel zuid-oost azie heb gezien.

Misschien is dat wel Hongkong..